پس از بیانیه لوزان و شادی بزرگ مردم به امید رفع تحریم ها
و گشایش گره فرو بسته اقتصادی کشور، رهبر جمهوری اسلامی که می خواست با این بیانیه مخالفت کند، احتیاط کرده و پس از مدتی در یک سخنرانی از مذاکرات و
بیانیه مذکور حمایت نیم بند کرد. پس از آن جدی ترین بحث ها بین وی و هاشمی
رفسنجانی در می گیرد و زمانی که رهبر از تصمیم خود برای سخنرانی تازه و مخالفت
صریح با ادامه مذاکرات سخن می گوید، وی این موقعیت را به اطلاع روحانی می رساند و
به وی توصیه می کند استعفای کتبی خود را فورن نوشته و تا پیش از اعلام مواضع جدید
رهبر آن را دراختیار وی بگذارد. روحانی با همین استعفاء نامه به بیت رهبری می رود
و آمادگی خود برای انتشار یک بیانیه محترمانه و نرم و سپس کنار کشیدن از مذاکرات
اتمی را به اطلاع وی می رساند. رهبر ضرورت مشورت با مشاوران خود را مطرح می کند و
این که دو ساعت دیگر پاسخ می دهد. روحانی با این مهلت مخالفت می کند و خواستار نظر
فوری و قاطع وی می شود و با کنایه اضافه می کند که "من کلید مذاکرات را به
شما می دهم تا بدهید بدست سعید جلیلی!" پس از این گفتگوی صریح، خامنه ای با
کناره گیری روحانی از مذاکرات مخالفت کرده و قول داده سیاست حمایت از مذاکرات را
ادامه بدهد.
این رهبری که ما دیدیم زرنگ تر از این حرفهاستو ایشون مترصد فرصته دقیقن مثل افتضاح انتخاب ماموتی نژاد و گندکاریهاش، رهبر منتظره ببینه اگه مذاکرات اتمی به نتیجه خوب و مورد پسند اصولگراهای تندرو و چماقداران بود و مردم هم شادی کنند خوب اون وقته که بپره وسط و داره دست بگیره که من چنین پفتم و چنان کردم تا توانستیم این چنین آمریکا و غرب را شکست بدهیم. ولی اگه هر خرابکاری در مذاکرات بشه و مثلن ایران از مذاکرات بازنده بیاد بیرون، اون وقته که ایشون فزاد سر بده که من از اول گفتم و . . .
پاسخحذف