صراحت و قاطعیت رهبر!؟

معمولن موضع‌گیری‌هایش جای چندانی برای اما و اگر باقی نمی‌گذارد؛ تا آن حد که اگر لازم بداند، در گیر و دار مناقشه بزرگ انتخاباتی، بدون تعارف یک طرف دعوا را می‌گیرد و شمرده ‌شمرده و با ‌صراحت می‌گوید که نظر آقای رئیس جمهور به نظر بنده نزدیک‌تر است. اما حالا یکی دو سالی می‌شود که موضع‌گیری‌های خامنه‌ای درباره مذاکرات‌ اتمی، بر خلاف معمول چندان شفاف نبوده است .

از نرمش قهرمانانه گفت اما کمی بعد بذر نومیدی بر مذاکرات ‌پاشید که "گفت‌وگوها به جایی نمی‌رسد."

از تیم ایرانی مذاکره با آمریکا و اروپاییان حمایت می کند؛ بر آنها نهیب می‌زند که "یک عده سعی نکنند چهره آمریکا را بزک کنند".

می‌گوید مذاکره کنید و جدی باشید؛ اما به عنوان همه کاره مترسک نظام و برنامه اتمی‌، می‌گوید که به عاقبت کار خوش‌بین نیست.

در واقع یکی به نعل و یکی به میخ می کوبد، هم این و هم آن، نه این و نه آن. خلاصه راه گریز و شانه خالی کردن احتمالی از آینده نامعلوم تصمیمات و نقطه نظرات ناسنجیده و ناشیانه اش را خوب باز می گذارد. شوخی نیست چون از تجربه ماموتی برخوردار است!؟

یک هفته پس از آن که ماراتن نفس‌گیر مذاکرات در بالاترین سطوح دیپلماتیک، به تفاهم لوزان بین ایران و قدرت‌های جهانی انجامید، تا زلزله‌ای خبری را رقم بزند، رهبر جمهوری اسلامی در واکنشی دیرهنگام می‌گوید "کاری انجام نشده که بخواهم موضع‌گیری کنم." او روز پنج‌شنبه در واکنش به رویدادی که یک هفته پیش از این بسیاری از ایرانیان داخل و خارج از کشور را برای پایکوبی به کوچه و خیابان کشید، موضعی خنثی گرفت و گفت که نه موافق است و نه مخالف و  تبریک گفتن را هم بی‌معنی دانست.

این در حالی است که حمایت و قدردانی عده‌ای از بلندپایه‌ترین مقامات جمهوری اسلامی از تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای و تفاهم لوزان، در نگاه شماری از ناظران به معنای خشنودی خامنه‌ای تعبیر شده‌بود؛ به‌ویژه حمایت چهره‌های نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی مانند محمد فیروزآبادی، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، علی لاریجانی رئیس مجلس، برادرش صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه، و حتا محمد علی جعفری، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.

چرا خامنه‌ای درباره مذاکرات به‌روشنی موضع موافق یا مخالف نمی‌گیرد؟ آیا او تغییر موضع داده‌است؟ تفاهم هسته‌ای بر رهبر جمهوری اسلامی تحمیل شد، یا با همدلی او به سرانجام رسید؟ سپاه کجای این معادله است و فضای سیاست خارجی از این پس به کدام ‌سو می‌رود؟ آیا ته خط برای خامنه ای نزدیک است؟