۱۳۹۳/۰۸/۰۶

انگار منتظری هرگز نزیسته بود!؟

پنج سال از درگذشت آیةالله منتظری گذشت. روحانی شریف و صادقی که دروغ نمی توانست بگوید، ظلم را نمی توانست تحمل کند و اهل فریب و نیرنگ نبود، اما اهل مبارزه و بیان نظرش بود. در دوران شاه چوب مبارزه به دلیل دفاع از آیت الله خمینی که در نجف بود و قبول نمایندگی او در ایران را خورد و سالها زندانی شد و در جمهوری اسلامی چوب بیان صریح نظرات سیاسی اش را خورد و شش سال در حبس خانگی دوران علی خامنه ای ماند.


امروز سالگرد در گذشت اوست. خانواده اش با پیش بینی برخوردهای امنیتی اعلام کرده اند مراسمی برگزار نمی کنند و حکومت نیز اهل برگزاری مراسمی برای سالگرد کسی که رئیس مجلس تدوین قانون اساسی بود، قائم مقام رهبر انقلاب بود و بیش از هر روحانی دیگر سابقه مبارزه در زمان شاه را داشت نیست. در عوض، برای حبیب عسگراولادی پدرخوانده موتلفه اسلامی که در زندان شاه پشت به روحانیونی نظیر منتظری و طالقانی کرد و در مراسم سپاس آریامهر شرکت کرد و از زندان بیرون آمد مراسم سالگرد برگزار می شود و برای مهدوی کنی که مبارزه را دیگران کردند و برج و تراکم در جمهوری اسلامی همراه با پست و مقام به او رسید سوم و هفتم و چهلم و اگر در بر همین پاشنه بچرخد سال دیگر، سالگرد هم می گیرند. منتظری همیشه در خاطر مردم است و زنده است و امثال کنی و عسگراولادی مگر به ضرب و زور سالگردها و پخش تلویزیونی اخبار آن، مردم یادشان بیفتد که آنها هم بوده اند!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر